سوکیون

از دزفول ویکی

محله سوکیون /sowkiün/ یا ساکیان به معنای «ساکی ها» در محدوده ی غربی حیدرخانه بین محله ی لب خندق و محله کت کتون قرار گرفته است. مسجد ساکیان از مهمترین بناهای این محله محسوب می شود. این منطقه در قدیم محل زندگی خاندان ساکی بوده است که به ساکیان معروف هستند.

خاندان ساکیان دزفول

ساکیان را تیره ای از ایل بیرانوند می دانند که اگر چه به زبان لری صحبت کرده اند ولی در اصل لر نبوده اند و در کوههای شمالی اطراف دزفول هم منطقه و کوهی به نام ساکی وجود دارد که شاید آنها هم تیره ای از این طایفه باشند.[۱] خانواده های شیخی، ساکی، ساکیان و ساکیانی نیز از همین دود مان هستند.

«ساکیان» گروهی از مردمان هستند که در مناطقی در ایران،‌ عراق و ترکیه پراکنده هستند. جد ساکیان حاکم فارس بوده است که پس از شکست از حکومت مرکزی فرار می کند و وابستگان و خویشاوندان او در منطقه پراکنده می شوند. ساکی های دزفول در دوران فتحعلی شاه قاجار از لرستان مهاجرت کرده و در این شهر ساکن شده اند. حکایتی هست که گله شاهزاده احمد را سربازان ساکی به غارت می برند و او آنها را نفرین میکند و می گوید: کم نباشید جمع هم نباشید.[۲]


پانویس

  1. «محله سوکیون(ساکیها)». دزفول شهر من.
  2. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.