کسبه

کُسبه /kosba/ واژه ای است به معنای کُنجاله و آن تفاله کنجد در هنگام آسیاب کردن است که در آسیا جمع می شود.

ریشه یابی

این واژه از کلمه «الکُسب» در زبان عربی وارد دزفولی شده است که دقیقا به همین معناست (المعجم الوسیط).

اصطلاحات

اصطلاحا گفته می شود که کسبه ثقیل است یعنی سنگین است و از گلو پایین نمی رود. معنای دیگر کلمه ثقیل بازیگوش و فضول است به همین خاطر کُسبه کنایه از کودک بسیار بازیگوش و تخس هم هست. مثلا گفته می شود مری کسبه س /mari kosbá-s/ یعنی انگار کُسبه است.