حوش
حوش (/ḥowş/) واژه ای است به معنای خانه. هم به بنای خانه، هم محیط و هم حیاط خانه حوش گفته می شود.
ریشه یابی
بر خلاف تصور برخی «حوش» به house انگلیسی یا haus آلمانی ارتباطی ندارد و این واژه از عربی وارد دزفولی شده است. در المعجم الوسیط چنین آمده است: «حوش الدار= فناؤهاو شبه حظیره تحفظ فیه الشیاء و الدواب» از ریشه حاش الدواب - جمعها و ساقها - که به معنی حیاط خانه است و از باب اطلاق جزء بر کل معنای کلمات گسترش می یابد و بر کل خانه هم اطلاق می شود.[۱]
کاربرد
در ترانه معروف بیو بریمش می خوانیم:
حوشمه رشو کنم | اتاقمه کنم فرش | |
ḥowşom-a raşow konom | otāqom-a konom farş |
پانویس
- ↑ عزیزی پور، محمدرضا (۱۳۹۷). مجموعۀ مقالات سومین همایش بینالمللی زبانها و گویشهای ایرانی (گذشته و حال) - ریشه یابی برخی از واژه های گویش دزفولی (با محوریت واژگان عربی و کردی). تهران: دایره المعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۲۰۷.