اومین
اومِّین واژه ای است (/ümméyan/) مصدری، به معنای آمدن.
صرف فعل
حالت دستوری آن بدون پیروی از قاعده صرف دزفولی، بصورت بیو /biow/ برای مفرد و بیایه /biyāé/ برای جمع استفاده می شود. نهی آن نیز به صورت مبیو /mabiow/ و مبیایه /mabiyaaé/ می باشد.
حالت مضارع اخباری این فعل بی قاعده و بصورت میایم /miāyom/ ، میویی /miyoyi/ ، میایه /miyaaya/ و ... می باشد.
تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:
صرف دزفولی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | اومِّین | ||||||
بن ماضی | اومّ | ||||||
بن مضارع | آی | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
ماضی | من (مُ) | تو (تُ) | او/آن (او/اُوان) | ما (اُمون) | شما (شُمون) | آنها/ایشان (اوشون) | |
ساده | اومُّم | اومّی | اومّ | اومِّیم | اومِّی | اومِّن | |
استمراری | بِـاومُّم | بِـاومّی | بِـاومّ | بِـاومِّیم | بِـاومِّی | بِـاومِّن | |
نقلی | اومُّمَه | اومّیَه | اومَّس/اومَّه | اومِّیمَه | اومِّیَه | اومِّنَه | |
بعید | اومَّهبیدُم | اومَّهبیدی | اومَّهبید | اومَّهبیدِیم | اومَّهبیدِی | اومَّهبیدِن | |
التزامی (کاش/تردید) | اومّهبُووُم | اومّهبویی | اومّهبووَه | اومّهبووِیم | اومّهبووِی | اومّهبووِن | |
التزامی نوع دیگر (کاش/باید) | اومُّمِه | اومّیِه | اومِّه | اومِّیمِه | اومِّیِه | اومِّنِه | |
مستمر | داشتُم باومُّم | دوشتی باومّی | داشت باومّ | داشتِیم باومِّیم | داشتِی باومِّی | داشتِن باومِّن | |
مضارع | من (مُ) | تو (تُ) | او/آن (او/اُوان) | ما (اُمون) | شما (شُمون) | آنها/ایشان (اوشون) | |
ساده | آیُم | آیی | آیَه | آیِیم | آیِی | آیِن | |
اخباری | بآیُم | بآیی | بآیَه | بآیِیم | بآیِی | بآیِن | |
مستمر | دارم بآیُم | دوری بآیی | دارَه بآیَه | دارِیم بآیِیم | دارِی بآیِی | دارِن بآیِن | |
التزامی | آیُم | آیی | آیَه | آیِیم | آیِی | آیِن | |
دعایی | من (مُ) | تو (تُ) | او/آن (او/اُوان) | ما (اُمون) | شما (شُمون) | آنها/ایشان (اوشون) | |
آیایام | آیویی | آیا | آیائیم | آیایِه | آیان | ||
دستوری | - | تو (تُ) | - | شما (شُمون) | - | ||
امر | آی / آیاد | آیِی | |||||
نهی | مَآی / مَآیاد | مَآیِی |
صرف دزفولی با فونتیک | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | ümméyan | ||||||
بن ماضی | ümmé | ||||||
بن مضارع | aay | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
ماضی | من (mo) | تو (to) | او/آن (ü/üwān) | ما (omün) | شما (şomün) | آنها/ایشان (uşün) | |
ساده | ümméom | ümméi | ümmé | ümméém | ümméé | ümméen | |
استمراری | beümméom | beümméi | beümmé | beümméém | beümméé | beümméen | |
نقلی | ümméoma | ümméiya | ümméas/ümméa | ümmééma | ümmééya | ümméena | |
بعید | ümméah bidom | ümméah bidi | ümméah bid | ümméah bidém | ümméah bidé | ümméah biden | |
التزامی (کاش/تردید) | ümméah buwom | ümméah bui | ümméah buwa | ümméah buwém | ümméah buwé | ümméah buwen | |
التزامی نوع دیگر (کاش/باید) | ümméomé | ümméié | ümméé | ümméémé | ümmééyé | ümméené | |
مستمر | dāştom beümméom | dowşti beümméi | dāşt beümmé | dāştém beümméém | dāşté beümméé | dāşten beümméen | |
مضارع | من (mo) | تو (to) | او/آن (u/üān) | ما (omün) | شما (şomün) | آنها/ایشان (uşün) | |
ساده | aayom | aayi | aaya | aayém | aayé | aayen | |
اخباری | beaayom | beaayi | beaaya | beaayém | beaayé | beaayen | |
مستمر | dārom beaayom | dowri beaayi | dāra beaayَa | dārém beaayém | dāré beaayé | dāren beaayen | |
التزامی | aayom | aayi | aaya | aayém | aayé | aayen | |
دعایی | من (mo) | تو (to) | او/آن (ü/üwān) | ما (omün) | شما (şomün) | آنها/ایشان (uşün) | |
aayāyām | aayoi | aayā | aayāyém | aayāyé | aayān | ||
دستوری | - | تو (to) | - | شما (şomün) | - | ||
امر | aay | aayé | |||||
نهی | maaay | maaayé |