اومین

اومِّین واژه ای است (/ümméyan/) مصدری، به معنای آمدن.

صرف فعل

حالت دستوری آن بصورت بیو /biow/ برای مفرد و بیایه /biyaaé/ برای جمع استفاده می شود. نهی آن نیز به صورت مبیو /mabiow/ و مبیایه /mabiyaaé/ می باشد.

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:

‎

صرف دزفولی
بن واژه			اومِّین
بن ماضی			اومّ
بن مضارع			آی
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	اومُّم	اومّی	اومّ	اومِّیم	اومِّی	اومِّن
	استمراری	بِـاومُّم	بِـاومّی	بِـاومّ	بِـاومِّیم	بِـاومِّی	بِـاومِّن
	نقلی	اومُّمَه	اومّیَه	اومَّس/اومَّه	اومِّیمَه	اومِّیَه	اومِّنَه
	بعید	اومَّه‌بیدُم	اومَّه‌بیدی	اومَّه‌بید	اومَّه‌بیدِیم	اومَّه‌بیدِی	اومَّه‌بیدِن
	التزامی (کاش/تردید)	اومّه‌بُووُم	اومّه‌بویی	اومّه‌بووَه	اومّه‌بووِیم	اومّه‌بووِی	اومّه‌بووِن
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	اومُّمِه	اومّیِه	اومِّه	اومِّیمِه	اومِّیِه	اومِّنِه
	مستمر	داشتُم باومُّم	دوشتی باومّی	داشت باومّ	داشتِیم باومِّیم	داشتِی باومِّی	داشتِن باومِّن
مضارع		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	آیُم	آیی	آیَه	آیِیم	آیِی	آیِن
	اخباری	بآیُم	بآیی	بآیَه	بآیِیم	بآیِی	بآیِن
	مستمر	دارم بآیُم	دوری بآیی	دارَه بآیَه	دارِیم بآیِیم	دارِی بآیِی	دارِن بآیِن
	التزامی	آیُم	آیی	آیَه	آیِیم	آیِی	آیِن
دعایی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
		آیایام	آیویی	آیا	آیائیم	آیایِه	آیان
دستوری		-	تو (تُ)	-		شما (شُمون)	-
	امر		آی / آیاد			آیِی
	نهی		مَآی / مَآیاد			مَآیِی

‎

صرف دزفولی با فونتیک
بن واژه			umméyan
بن ماضی			ummé
بن مضارع			aay
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (mo)	تو (to)	او/آن (ü/üwān)	ما (omün)	شما (şomün)	آنها/ایشان (uşün)
	ساده	umméom	umméi	ummé	umméém	umméé	umméen
	استمراری	beumméom	beumméi	beummé	beumméém	beumméé	beumméen
	نقلی	umméoma	umméiya	umméas/umméa	ummééma	ummééya	umméena
	بعید	umméah bidom	umméah bidi	umméah bid	umméah bidém	umméah bidé	umméah biden
	التزامی (کاش/تردید)	umméah buwom	umméah bui	umméah buwa	umméah buwém	umméah buwé	umméah buwen
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	umméomé	umméié	umméé	umméémé	ummééyé	umméené
	مستمر	dāştom beumméom	dowşti beumméi	dāşt beummé	dāştém beumméém	dāşté beumméé	dāşten beumméen
مضارع		من (mo)	تو (to)	او/آن (u/üān)	ما (omün)	شما (şomün)	آنها/ایشان (uşün)
	ساده	aayom	aayi	aaya	aayém	aayé	aayen
	اخباری	beaayom	beaayi	beaaya	beaayém	beaayé	beaayen
	مستمر	dārom beaayom	dowri beaayi	dāra beaayَa	dārém beaayém	dāré beaayé	dāren beaayen
	التزامی	aayom	aayi	aaya	aayém	aayé	aayen
دعایی		من (mo)	تو (to)	او/آن (ü/üwān)	ما (omün)	شما (şomün)	آنها/ایشان (uşün)
		aayāyām	aayoi	aayā	aayāyém	aayāyé	aayān
دستوری		-	تو (to)	-		شما (şomün)	-
	امر		aay			aayé
	نهی		maaay			maaayé