حکّه

حکّه واژه ای است /ḥakka/ به معنای مرض داشتن و کرم داشتن است.

ریشه یابی

این واژه از ریشه «حَکًَ» عربی است که به معنای خارش است.

کاربرد

حکه داشتن به معنای داشتن مرض آزاررسانی (سادیسم) و یا به عبارت عامیانه تر کرم داشتن است. مری حکه دارت /mari ḥakka dārat/ به معنای انگار حکه داری؟ یا انگار مرض دارت؟ زمانی به کار می رود که فردی موجب آزار و اذیت کسی شود.

ضرب المثل

• مرغه که حکه بگره خروسه نوکه زنه یعنی مرغ که مرض داشته باشه خروس را نوک می زند.