آب دوری
آب دوری /āb dowri/ واژه ای است مصدری به معنای مضیف و محل تشریف و میهمانی.[۱] {{{ضح}}}
معانی دیگر
- قاطری که وسایل مالک یا ارباب را به روستا می برد در حالیکه خود مالک با اسب حرکت می کند.
صرف فعل
تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:
صرف دزفولی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بن واژه | آب دوری | ||||||
بن ماضی | {{{ماضی}}} | ||||||
بن مضارع | {{{مضارع}}} | ||||||
شخص | مفرد | جمع | |||||
اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
ماضی | من (مُ) | تو (تُ) | او/آن (او/اُوان) | ما (اُمون) | شما (شُمون) | آنها/ایشان (اوشون) | |
ساده | {{{ماضی}}}ُم | {{{ماضی}}}ی | {{{ماضی}}} | {{{ماضی}}}ِیم | {{{ماضی}}}ِی | {{{ماضی}}}ِن | |
استمراری | بِـ{{{ماضی}}}ُم | بِـ{{{ماضی}}}ی | بِـ{{{ماضی}}} | بِـ{{{ماضی}}}ِیم | بِـ{{{ماضی}}}ِی | بِـ{{{ماضی}}}ِن | |
نقلی | {{{ماضی}}}ُمَه | {{{ماضی}}}یَه | {{{ماضی}}}َس/{{{ماضی}}}َه | {{{ماضی}}}ِیمَه | {{{ماضی}}}ِیَه | {{{ماضی}}}ِنَه | |
بعید | {{{ماضی}}}َهبیدُم | {{{ماضی}}}َهبیدی | {{{ماضی}}}َهبید | {{{ماضی}}}َهبیدِیم | {{{ماضی}}}َهبیدِی | {{{ماضی}}}َهبیدِن | |
التزامی (کاش/تردید) | {{{ماضی}}}هبُووُم | {{{ماضی}}}هبویی | {{{ماضی}}}هبووَه | {{{ماضی}}}هبووِیم | {{{ماضی}}}هبووِی | {{{ماضی}}}هبووِن | |
التزامی نوع دیگر (کاش/باید) | {{{ماضی}}}ُمِه | {{{ماضی}}}یِه | {{{ماضی}}}ِه | {{{ماضی}}}ِیمِه | {{{ماضی}}}ِیِه | {{{ماضی}}}ِنِه | |
مستمر | داشتُم ب{{{ماضی}}}ُم | دوشتی ب{{{ماضی}}}ی | داشت ب{{{ماضی}}} | داشتِیم ب{{{ماضی}}}ِیم | داشتِی ب{{{ماضی}}}ِی | داشتِن ب{{{ماضی}}}ِن | |
مضارع | من (مُ) | تو (تُ) | او/آن (او/اُوان) | ما (اُمون) | شما (شُمون) | آنها/ایشان (اوشون) | |
ساده | {{{مضارع}}}ُم | {{{مضارع}}}ی | {{{مضارع}}}َه | {{{مضارع}}}ِیم | {{{مضارع}}}ِی | {{{مضارع}}}ِن | |
اخباری | ب{{{مضارع}}}ُم | ب{{{مضارع}}}ی | ب{{{مضارع}}}َه | ب{{{مضارع}}}ِیم | ب{{{مضارع}}}ِی | ب{{{مضارع}}}ِن | |
مستمر | دارم ب{{{مضارع}}}ُم | دوری ب{{{مضارع}}}ی | دارَه ب{{{مضارع}}}َه | دارِیم ب{{{مضارع}}}ِیم | دارِی ب{{{مضارع}}}ِی | دارِن ب{{{مضارع}}}ِن | |
التزامی | {{{مضارع}}}ُم | {{{مضارع}}}ی | {{{مضارع}}}َه | {{{مضارع}}}ِیم | {{{مضارع}}}ِی | {{{مضارع}}}ِن | |
دعایی | من (مُ) | تو (تُ) | او/آن (او/اُوان) | ما (اُمون) | شما (شُمون) | آنها/ایشان (اوشون) | |
{{{مضارع}}}ایام | {{{مضارع}}}ویی | {{{مضارع}}}ا | {{{مضارع}}}ائیم | {{{مضارع}}}ایِه | {{{مضارع}}}ان | ||
دستوری | - | تو (تُ) | - | شما (شُمون) | - | ||
امر | {{{مضارع}}} / {{{مضارع}}}اد | {{{مضارع}}}ِی | |||||
نهی | مَ{{{مضارع}}} / مَ{{{مضارع}}}اد | مَ{{{مضارع}}}ِی |
پانویس
- ↑ نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.