گلگنیدن

گلگنیدن واژه ای است (galagnidan) مصدری به معنای غلتاندن چیزی استوانه ای شکل و گرد روزی زمین به منظور حمل آن. ==

صرف فعل

تمامی اشکال استفاده از این مصدر به شرح زیر می باشد:

‎

صرف دزفولی
بن واژه			گلگنیدن
بن ماضی			گَلَگنید
بن مضارع			گَلَگن
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	گَلَگنیدُم	گَلَگنیدی	گَلَگنید	گَلَگنیدِیم	گَلَگنیدِی	گَلَگنیدِن
	استمراری	بِـگَلَگنیدُم	بِـگَلَگنیدی	بِـگَلَگنید	بِـگَلَگنیدِیم	بِـگَلَگنیدِی	بِـگَلَگنیدِن
	نقلی	گَلَگنیدُمَه	گَلَگنیدیَه	گَلَگنیدَس/گَلَگنیدَه	گَلَگنیدِیمَه	گَلَگنیدِیَه	گَلَگنیدِنَه
	بعید	گَلَگنیدَه‌بیدُم	گَلَگنیدَه‌بیدی	گَلَگنیدَه‌بید	گَلَگنیدَه‌بیدِیم	گَلَگنیدَه‌بیدِی	گَلَگنیدَه‌بیدِن
	التزامی (کاش/تردید)	گَلَگنیده‌بُووُم	گَلَگنیده‌بویی	گَلَگنیده‌بووَه	گَلَگنیده‌بووِیم	گَلَگنیده‌بووِی	گَلَگنیده‌بووِن
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	گَلَگنیدُمِه	گَلَگنیدیِه	گَلَگنیدِه	گَلَگنیدِیمِه	گَلَگنیدِیِه	گَلَگنیدِنِه
	مستمر	داشتُم بگَلَگنیدُم	دوشتی بگَلَگنیدی	داشت بگَلَگنید	داشتِیم بگَلَگنیدِیم	داشتِی بگَلَگنیدِی	داشتِن بگَلَگنیدِن
مضارع		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	گَلَگنُم	گَلَگنی	گَلَگنَه	گَلَگنِیم	گَلَگنِی	گَلَگنِن
	اخباری	بگَلَگنُم	بگَلَگنی	بگَلَگنَه	بگَلَگنِیم	بگَلَگنِی	بگَلَگنِن
	مستمر	دارم بگَلَگنُم	دوری بگَلَگنی	دارَه بگَلَگنَه	دارِیم بگَلَگنِیم	دارِی بگَلَگنِی	دارِن بگَلَگنِن
	التزامی	گَلَگنُم	گَلَگنی	گَلَگنَه	گَلَگنِیم	گَلَگنِی	گَلَگنِن
دعایی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
		گَلَگنایام	گَلَگنویی	گَلَگنا	گَلَگنائیم	گَلَگنایِه	گَلَگنان
دستوری		-	تو (تُ)	-		شما (شُمون)	-
	امر		گَلَگن / گَلَگناد			گَلَگنِی
	نهی		مَگَلَگن / مَگَلَگناد			مَگَلَگنِی