کِل /kel/ واژه ای است به معنای بغل و کنار بدن.[۱] به همین ترتیب زیر کل یعنی زیر بغل.

معانی دیگر

  • کل کشیدن و غریو شادی سر دادن.
  • به معنای کول و پشت هم بکار می رود.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.