چو عتله /çü ạtela/ واژه ای است به معنای چوب بزرگ و قطوری است که برای جلوگیری از دویدن گاو با طناب به گردنش می اندازند تا هنگام دویدن به قلم پایش بخورد و در اثر درد بایستد.[۱]

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.