چو تُسک /çü tosak/ هم کنایه از فرد بی عرضه و هم نام یک بازی یا شوخی است که معمولا والدین با کودکان انجام می دهند. هدف از این بازی پیدا کردن شخصی است که در جمع، مخفیانه از خودش بوی بد خارج کرده یا اصطلاحاً تُسی کنده /tosi kánda/ است.

روش بازی

این بازی به روشهای مختلفی انجام می گیرد. یک روش آن، شبیه ده-بیست-سی-چهل و با خواندن شعر مخصوصی همراه است. در روش دیگر یک چوب کبریت را به صورت واژگون بین انگشتان دست قرار می دهند. هر کس چوب شکسته را بیرون بکشد متهم دفع باد است.

شعر چو تسک

ترانه چو تسک به این صورت است:

چو تسک تسک تسکçü tosak tosak tosak
اهل فسک فسک فسکáhl-e fesak fesak fesak
قلف و کلیل و پنبهqolf-e kelil-e pánba
اجل مجل بو گنـــدهejel mejel bü gan-da
کــی تُـ-ـسِی کنـ-ـدهki to-sé kan-da


معنی شعر نیز به این شرح است: چوب چسک ...

اهل فسک....

قفل و کلید و پنبه

اجل مجل (؟) بوی گند می آید

چه کسی چسیده است؟