لش /láş/ واژه ای است به معنای لاشه، نعش، جنازه مردار.[۱]



اصطلاحات

  • «مری لش بشیره» /mari laş-e başira/ یعنی انگار نعش بشیر است که کنایه از بی حالی و ناتوانی شبیه جنازه است. توضیح این که معمولا بشیر یا خبرآور را در جنگ نمی کشتند بلکه او را بعد از دستگیری شکنجه می دادند تا بیهوش می شد و به صورت نعش می افتاد.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.