شاه نشین /şā neşin/ واژه ای است به معنای ساختمان بزرگ باغ که دارای هفت در است و محل زندگی مالک می باشد.[۱]

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.