سور او /sur ow/ یا او سور /ow sur/ به معنای آب شور. رودخانه کوچکی است در حوضه آبریز رودخانه کارون که در شرق دزفول جریان دارد. به آب جاری در این رودخانه سوربالا /sur bālā/ گفته می شود که دارای درصد بالایی از نمک است. نمک مصرفی مردم دزفول در گذشته از این آب و توسط عشایر گتوندی تامین می شده است.[۱]

پل اوسور

در بخش لالی مسجد سلیمان، بر روی اوسور بر فراز دره ای به عمق ۲۰۰ متر آثار پلی باستانی از زمان ساسانیان وجود دارد که بنای آن را به اردشیر بابکان نسبت می دهند. پايه‌ها ، دستک‌ها ، زيرسازى و پى‌ريزى آن که براى استوارى پل صورت گرفته و شگفت‌انگيز و تماشايى است. این پل با شمارهٔ ثبت ۱۱۹۵۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۲]


پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.
  2. «پل اوسور». سایت آکا.