زین

زین /zéyan/ واژه ای است به معنای زدن یا زده شدن که صفت مفعولی آن به صورت زیه /zéya/ به معنای گندیده و فاسد ساخته می شود.

کاربرد

«زین» معمولا در ترکیب با اسامی و ساخت اسم مصدر ترکیبی بکار می رود مثل «سینه زین» /sina zéyan/ یعنی سینه زدن یا بل زین /bel zéyan/ یعنی پلک زدن. از این اسم مصدرها فعلی ساخته نمی شود. مثلا مصدر سینه زین که از آن افعال ماضی و مضارع ساخته می شود همان سینه زندن است.