رکه

رُکّه /rokka/ واژه ای است به معنای ظرفی مخصوص حمل ملات که در بنایی ساختمان استفاده می شود؛ استانبولی.

اصطلاحات

• «رکه کش» /rokka kaş/ به معنای شاگرد بنا است.
• مری رکه کشیده /mari rokka kaşida/ یعنی انگار کار بنایی کرده که اینقدر خسته است. معادل «انگار که کوه کنده» در فارسی.