جَوَن واژه ای است /javan/ به معنای هاون چوبی بزرگ که از کنده درخت کنار تهیه می شود. از جون معمولا برای کوبیدن برگ های خشک شده درخت کنار برای تهیه سدر یا خرمی استفاده می شود.

یک جَوَن قدیمی

اصطلاحات

  • سر جونی /sar javani/ کنایه از کسی است که سر بسیار بزرگی دارد.
  • مری وندنه مه جون کفتنمه /mari vandena mé javan koftenma/ یعنی انگار مرا در جون گذاشته و کوبیده اند، که برای توصیف کوفتگی و خستگی بدن به کار می رود.