اُلّه /olla/ واژه ای است به معنای لالایی. در گذشته مرگ و میر اطفال بسیار زیاد بوده است. مادران با توسل به ائمه و خدا و دعا کردن جان بچه ها را حفظ می کردند. اله مجموعه ای از دعاهای مادران بود که با صوتی بسیار دلنشین برای کودکان می خواندند و با فرکانس آرام صوت بچه می خوابید.

کاربرد

گفته می شود بچه نه الّش کن تا خفته /báça-ná ollaş kon tā xofta/ یعنی برای بچه لالایی بگو تا بخوابد.