پند پلکه

پند پلکه /pend-e pelka/ واژه ای است به معنای انتهای کلاف نخی. پند پلقه هم گفته می شود.

اصطلاحات

• پلکه یعنی کلاف نخی به صورت مخروط که جهت دوخت و بافت روی گیوه مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که زنی گیوه بافی می کرد و به آخر پلکه می رسید می گفت امروز پند پلکه را درآوردم. «پند پلکه درآوردن» کنایه است از اینکه به عمق یک مطلب دست یافتم.