قواعد فونتیک دزفول ویکی

ابندا باید گفت تلفظ در گویش دزفولی یکسان نیست و ممکن است در میان مردم یک منطقه با مناطق دیگر اندکی متفاوت باشد. از سوی دیگر بسیاری از مصوت ها در گویش های متداول فارسی وجو ندارد. برای ثبت و یکسان سازی تلفظ ها می توان لغاتی را به عنوان شاهد هر مصوت در نظر گرفت.

مصوت ها

او بلند متمابل به واو که با /ow/ نمایش داده می شود: مانند قول (عمیق) qowl، مور (مُهر) mowr.
او کشیده که با /u/ نمایش داده می شود: مانند سور (شور)sur ، مور (مورچه) mur.
او خیلی کشیده که با /:u/ نمایش داده می شود: مانند قوم (خویشاوند) qu:m ، پوم (نوعی پرنده) pu:m.
او کوتاه که با /o/ نمایش داده می شود: مانند سُک (قلاب ماهی) sok.
ـِ بلند متمایل به ی که با /é/ نمایش داده می شود: مانند سیل (نگاه) sél، نشینِی (امر نشستن) neşiné.
ـِ کوتاه که با /e/ نمایش داده می شود: مانند تنگ (پر) teng، قنج(نیش حشره) qenj.
ا بلند که با /aa/ نمایش داده می شود: مانند قاد (کفل) qaad ، تال (ورودی کت) taal .

صامت ها

حروف بدون صدا در دزفولی از فارسی متداول و معیار بیشترند چرا که حروفی مانند ح و عین و غین به وضوح دارای تلفظی غلیظ و مشابه عربی هستند. بر خلاف فارسی تشدید در میان لغات دزفولی به کرات مشاهده می شود.