فگر

فگر واژه ای است (feger) به معنای بدبیاری ولی عموما به معنای زشت و نامطلوب هم به کار می رود. فگر گرفتنی است مثلا فلانی را فگر گرفته یعنی این که در کارهایش بدشانسی می آورد.

مشتقات

فگری به معنای چیز یا فرد بد است. ممکن است در اصطلاح خودمانی هم در مقام تحقیر و تحبیب مخاطب به کار رود مثلا فگری! نواسکی ای کاره کنی به معنای نباید این کارو می کردی.

فگر بسه (feger basa) به معنای فگر بسته. یعنی کاری که گره خورده و انجام شدنی نیست.

فگر قشه به معنای بسیار فگر. ترکیبی از فگر و قشه.