اشکم: تفاوت میان نسخه‌ها

از دزفول ویکی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:


* ''اشکم گون'' /eşkam gün/ به معنای کسی که شکمش فاحشه و بدکاره است کنایه از فرد بسیار شکمو است؛ معادل «دله شکم» در فارسی. ''گده گون'' هم می گویند.
* ''اشکم گون'' /eşkam gün/ به معنای کسی که شکمش فاحشه و بدکاره است کنایه از فرد بسیار شکمو است؛ معادل «دله شکم» در فارسی. ''گده گون'' هم می گویند.
* ''اشکم لنگ'' /eşkam long/ به معنای فرد شکمو است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نجاتعلی|نام= نصراله|کتاب= فرهنگ زبان و گویش دزفولی| ناشر= نجابت|سال= ۱۳۸۷|مکان= |شابک=}}</ref>
* ''اشکم منسیر'' /eşkam mansir/ به معنای کسی که در خوردن امساک می کند.<ref>همان.</ref>
   
   
* ''اشکم ناامید'' /eşkam nāoméd/ به معنای کسی که از خوردن سیر نمی شود.<ref>همان.</ref>


| شعر =  
| شعر =  
خط ۲۱: خط ۲۷:


[[رده:اعضای بدن]]
[[رده:اعضای بدن]]
==پانویس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۴

اشکم /eşkam/ واژه ای است به معنای شکم. به آن گده و تلّه هم می گویند.

اصطلاحات

  • مه اشکم قوین /mé eşkam qavin/ یعنی کسی که داخل شکمش کلفت و چاق باشد و آن کنایه از فرد نترس و کله خر است.
  • اشکم گون /eşkam gün/ به معنای کسی که شکمش فاحشه و بدکاره است کنایه از فرد بسیار شکمو است؛ معادل «دله شکم» در فارسی. گده گون هم می گویند.
  • اشکم لنگ /eşkam long/ به معنای فرد شکمو است.[۱]
  • اشکم منسیر /eşkam mansir/ به معنای کسی که در خوردن امساک می کند.[۲]
  • اشکم ناامید /eşkam nāoméd/ به معنای کسی که از خوردن سیر نمی شود.[۳]

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.
  2. همان.
  3. همان.