الگو:صرف دزفولی

‎

روش استفاده

این الگو برای صرف فعل‌های دزفولی بکار می‌رود. روش استفاده از این الگو چنین است.

{{صرف دزفولی|بن‌واژه|بن ماضی|بن مضارع}}

بطور مثال

{{صرف دزفولی|نشسّن|نشسّ|نشین}}

نتیجه این می‌شود

‎

صرف دزفولی
بن واژه			نِشِسّن
بن ماضی			نشسّ
بن مضارع			نشین
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	گذشته ساده	نشسُّم	نشسّی	نشسّ	نشسِّیم	نشسِّی	نشسِّن
	گذشته استمراری	بِـنشسُّم	بِـنشسّی	بِـنشسّ	بِـنشسِّیم	بِـنشسِّی	بِـنشسِّن
	گذشته کامل	نشسَّه‌بیدُم	نشسَّه‌بیدی	نشسَّه‌بید	نشسَّه‌بیدِیم	نشسَّه‌بیدِی	نشسَّه‌بیدِن
	گذشته التزامی	نشسّه‌بُووُم	نشسّه‌بویی	نشسّه‌بووَه	نشسّه‌بووِیم	نشسّه‌بووِی	نشسّه‌بووِن
	گذشتهٔ مستمر	داشتُم بنشسُّم	دوشتی بنشسّی	داشت بنشسّ	داشتِیم بنشسِّیم	داشتِی بنشسِّی	داشتِن بنشسِّن
حال		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	حال ساده	نشینُم	نشینی	نشینَه	نشینِی	نشینِی	نشینِن
	حال استمراری	بنشینُم	بنشینی	بنشینَه	بنشینِی	بنشینِی	بنشینِن
	حال کامل	نشسُّمَه	نشسّیَه	نشسَّس/نشسَّه	نشسِّیمَه	نشسِّیَه	نشسِّنَه
	حال ملموس	دارم بنشینُم	دوری بنشینی	دارَه بنشینَه	دارِیم بنشینِیم	دارِی بنشینِی	دارِن بنشینِن
	حال التزامی	نشینُم	نشینی	نشینَه	نشینِیم	نشینِی	نشینِن
دعایی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
		نشینایام	نشینویی	نشینا	نشینائیم	نشینایِه	نشینان
دستوری		-	تو (تُ)	-		شما (شُمون)	-
	امر		نشین / نشیناد			نشینِی
	نهی		مَنشین / مَنشیناد			مَنشینِی