بوریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بوریه''' /boria/ واژه ای است به معنای بوریا یا حصیر و آن زیراندازی است که از الیاف گیاهی مانند نی و یا [[پیش]] خرما می بافند. | '''بوریه''' /boria/ واژه ای است به معنای بوریا یا حصیر و آن زیراندازی است که از الیاف گیاهی مانند نی و یا [[پیش]] خرما می بافند. | ||
در زمان قدیم مساجد را با بوریا فرش می کردند. خانواده های ثروتمند نیز بوریا را زیر قالی دستباف می انداختند تا قالی صدمه نبیند. از طرف دیگر چون خانه های قدیمی با گل و خشت ساخته شده بود مارهای فراوانی در گوشه و کنار خانه زندگی میکردند اما وجود نی و بوریا باعث می شد تا مارها از خانه دوری کنند چون مارها از نی خوششان نمی آید.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نجاتعلی|نام=نصراله |کتاب= فرهنگ زبان و گویش دزفولی | ناشر= |سال= |مکان= |شابک=}}</ref> | در زمان قدیم مساجد را با بوریا فرش می کردند. خانواده های ثروتمند نیز بوریا را زیر قالی دستباف می انداختند تا قالی صدمه نبیند. از طرف دیگر چون خانه های قدیمی با گل و خشت ساخته شده بود مارهای فراوانی در گوشه و کنار خانه زندگی میکردند اما وجود نی و بوریا باعث می شد تا مارها از خانه دوری کنند چون مارها از نی خوششان نمی آید.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نجاتعلی|نام=نصراله |کتاب= فرهنگ زبان و گویش دزفولی | ناشر= |سال= |مکان= |شابک=}}</ref> | ||
==اصطلاحات== | |||
* '''بوریه بِسّن''' /borya bessan/ به معنای حصیر انداختن کنایه از کار خیر انجام دادن است. | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۵: | ||
}}{{پایان شعر}} | }}{{پایان شعر}} | ||
''معنی'': کاشکی پرنده ای بودم و تا پیش خدا پرواز می کردم. | ''معنی'': کاشکی پرنده ای بودم و تا پیش خدا پرواز می کردم. | ||
{{شعر}}{{ب| | {{شعر}}{{ب| | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
}}{{پایان شعر}} | }}{{پایان شعر}} | ||
معنی: بوریا در مسجد می انداختم و خانه خدا را می دیدم. | معنی: بوریا در مسجد می انداختم و خانه خدا را می دیدم. | ||
==پانویس== | |||
[[رده:واژگان دزفولی]] | [[رده:واژگان دزفولی]] | ||
[[رده:اصطلاحات]] | |||
[[رده:شعر]] | [[رده:شعر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۹
بوریه /boria/ واژه ای است به معنای بوریا یا حصیر و آن زیراندازی است که از الیاف گیاهی مانند نی و یا پیش خرما می بافند.
در زمان قدیم مساجد را با بوریا فرش می کردند. خانواده های ثروتمند نیز بوریا را زیر قالی دستباف می انداختند تا قالی صدمه نبیند. از طرف دیگر چون خانه های قدیمی با گل و خشت ساخته شده بود مارهای فراوانی در گوشه و کنار خانه زندگی میکردند اما وجود نی و بوریا باعث می شد تا مارها از خانه دوری کنند چون مارها از نی خوششان نمی آید.[۱]
اصطلاحات
- بوریه بِسّن /borya bessan/ به معنای حصیر انداختن کنایه از کار خیر انجام دادن است.
ادبیات
- بوریه در شعری قدیمی که کودکان می خواندند، این چنین آمده است:
| کاسکی مو مرغی بیدمه | تا ور خدا پریدمه | |
| kāské mo morġ-é bidomé | tā var xodā peridomé |
معنی: کاشکی پرنده ای بودم و تا پیش خدا پرواز می کردم.
| بوریه به مسجد بسمه | خونه خدانه دیدمه | |
| boria be másjed bessomé | xüné xodā-na didomé |
معنی: بوریا در مسجد می انداختم و خانه خدا را می دیدم.
پانویس
- ↑ نجاتعلی، نصراله. فرهنگ زبان و گویش دزفولی.