بیو بریمش: تفاوت میان نسخه‌ها

از دزفول ویکی
 
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''بیو بریمش''' /biow barémeş/ ترانه ای قدیمی است که معمولا در مراسم های عروسی و شادمانی نواخته و خوانده می شود. این ترانه در ردیف موسیقی سنتی ایران در دستگاه همایون و گوشه شوشتری قرار می گیرد. اجرای استودیویی این آهنگ نخستین بار توسط نعمت آغاسی و استقبال زیاد از آن باعث شد تا در سال های اخیر هنرمندان و گروه های موسیقی گوناگونی اقدام به تنظیم و بازخوانی آن کنند.
'''بیو بریمش''' /biow barémeş/ ترانه ای قدیمی است که معمولا در مراسم های عروسی و شادمانی نواخته و خوانده می شود. این ترانه در ردیف موسیقی سنتی ایران در دستگاه همایون و گوشه شوشتری قرار می گیرد. اجرای استودیویی این آهنگ نخستین بار توسط نعمت آغاسی و استقبال زیاد از آن باعث شد تا در سال های اخیر هنرمندان و گروه های موسیقی گوناگونی اقدام به تنظیم و بازخوانی آن کنند.  


==بازخوانی ها==
==بازخوانی ها==
خط ۵: خط ۵:
* [[نعمت آغاسی]]
* [[نعمت آغاسی]]
* [[منده|مانده میوه چی]]
* [[منده|مانده میوه چی]]
* «جلال ذوالفنون» در کتاب آموزش سه تار ذیل عنوان «ترانه محلی دزفولی»
* [[پری عیسی زاده]]
* [[پری عیسی زاده]]
* گروه رستاک
* گروه رستاک


==اقتباس ها==
==اقتباس ها==
* معین، ترانه «ترمه و اطلس»
* «معین»، ترانه «ترمه و اطلس»
* [[صادق آهنگران]]، نوحه «ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود»
* [[صادق آهنگران]]، نوحه «ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود»




==متن ترانه==
==متن ترانه اصلی==
از آنجا در گذر سال ها برخی ابیات به این ترانه توسط افراد ناشناس اضافه شده است، متن اصلی شعر به سادگی مشخص نیست. اما با توجه به فضای آن که اندکی محزون است و تم پایان مراسم عروسی را دارد می توان قسمت هایی از ابیات را که در مورد عروسی هستند به عنوان متن اصلی ترانه در نظر گرفت.
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه
{{ب|بیو بَرَيمِش بِيو بريمِش تا کُنارا [[مومه زد]]
|
|
جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه}}
هَمَُمون دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}}
{{ب|
{{ب|
biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard
|
|
jurāb-e sāqa bolánd-é avaz-e dollāqesh-a
biow barémeş biow barémeş tā konārā mümazád
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای [[دلاق]] (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.
'''معنی''': بیا او را تا درختان [[کنار]] ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد.




{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم
{{ب|حُوشومَه [[رشو]] کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش
|
|
ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم}}
مِهمونی گِرفتُمَه سمووَر زنم تَش}}
{{ب|  
{{ب|
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom
méhmün-é geroftoma samowvara zanom taş
|
|
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom
ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!
'''معنی''': حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.




خط ۵۳: خط ۵۶:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|حُوشومَه رشُو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش
{{ب|پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا
|
|
مِهمونی گِرُفتُمَه سمووَر زنم تَش}}
هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا}}
{{ب|
{{ب|
méhmün-é geroftoma samowvara zanom taş
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā|
powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': پل را با مفتولهای طلایی آذین ببندید. از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.
 
 
{{شعر}}
{{ب|ای [[کنار]] که مین حوشه ثمرش مرواریه
|
مو بگردم دور دوما همه جا دیاریه}}
{{ب|
i konār ke mén-e ḥowş-a samareş morvowria
|
|
ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş
mo begárdom dowr-e dümā háma jā diowria
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.
'''معنی''': ثمر این درخت کنار داخل حیاط خانه مثل مروارید است. دور داماد بگردم که از همه جای مجلس پیداست.


==ابیات الحاقی==
این ابیات با توجه به واژگان جدیدتر و لحن طنزآمیز گویا بعدها به ترانه اصلی اضافه شده اند تا ترانه بیشتر مناسب حال مراسم عروسی باشند:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون
{{ب|بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه
|
|
هَمنه خَرج تو کردم سَر قِباٰله ی حَمُوم}}
جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه}}
{{ب|
{{ب|
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün
biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a
|
jurāb-e sāqa bolánd-é avaz-e dollāqesh-a
}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای [[دلاق]] (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.
 
 
{{شعر}}
{{ب|ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم
|
ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم}}
{{ب|
ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom
|
|
hama-na xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm
varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': هر چیزی که دارم مال توست هیچ تردیدی ندارم چرا که دیگر همه اموالم را بابت مخارج حمام عروسی خرج کردم (در واقع دیگر چیزی ندارم!).
'''معنی''': اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!
 




{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا
{{ب|هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون
|
|
هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا}}
هَمنه خَرج تو کردم سَر قباله ی حَمُوم}}
{{ب|
{{ب|
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā|
hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün
powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā
|
hama-na xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': پل را با مفتولهای طلایی ببندید (گویا مربوط به زمانی است که بخش میانی پل قدیم هنوز ویرانه بوده است) . از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.
'''معنی''': هر چیزی که دارم مال توست هیچ تردیدی ندارم چرا که دیگر همه اموالم را بابت مخارج حمام عروسی خرج کردم (در واقع دیگر چیزی ندارم!).
 
 




{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|دو بِرار خودُم دارُم دو یخدون مکنزی
{{ب|دو بِرار دارُم خودُم دو یخدون مکنزی
|
|
سَرِشونَه وَر دارُم، پوشُم حریر فِرَنگی}}
سَرِشونَه وَر دارُم، پوشُم حریر فِرَنگی}}
{{ب|
{{ب|
sareşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi|
do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi
do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi
|
sáreşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۰۳: خط ۱۳۸:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|بیو بَرَيْمِشْ بِيو بريمِشِ تا کِنارا مومه زَد
{{ب|ازشون جومه داهام مارومه خلعتونه
|
|
هَمَُموْنْ دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد}}
بوومه روضی کنم عروسه آره خونه}}
{{ب|
{{ب|
hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard
azeşün jüm-é dāhām mārom-a xāl'atüna
|
|
biow barémeş biow barémeş tākonāra mümazád
buwam-a rowzi kona árus-a ārom xüna
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
'''معنی''': بیا او را تا درختان کنار ''مومه زد'' /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه مانچسبیده باشد.
'''معنی''': از آنها (لباس های داخل یخدون) پیراهنی به عنوان [[خلعتونه]] به مادرم بدهم تا پدرم را راضی کند عروس را به خانه بیاریم.
 


                               




[[رده:موسیقی محلی دزفول]]
[[رده:موسیقی محلی دزفول]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۹

بیو بریمش /biow barémeş/ ترانه ای قدیمی است که معمولا در مراسم های عروسی و شادمانی نواخته و خوانده می شود. این ترانه در ردیف موسیقی سنتی ایران در دستگاه همایون و گوشه شوشتری قرار می گیرد. اجرای استودیویی این آهنگ نخستین بار توسط نعمت آغاسی و استقبال زیاد از آن باعث شد تا در سال های اخیر هنرمندان و گروه های موسیقی گوناگونی اقدام به تنظیم و بازخوانی آن کنند.

بازخوانی ها

افراد و گروه های زیر آهنگ «بیو بریمش» را اجرا کرده اند:

اقتباس ها

  • «معین»، ترانه «ترمه و اطلس»
  • صادق آهنگران، نوحه «ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود»


متن ترانه اصلی

از آنجا در گذر سال ها برخی ابیات به این ترانه توسط افراد ناشناس اضافه شده است، متن اصلی شعر به سادگی مشخص نیست. اما با توجه به فضای آن که اندکی محزون است و تم پایان مراسم عروسی را دارد می توان قسمت هایی از ابیات را که در مورد عروسی هستند به عنوان متن اصلی ترانه در نظر گرفت.

بیو بَرَيمِش بِيو بريمِش تا کُنارا مومه زد هَمَُمون دَس پامُون رَشته، پُرِ پامون خارِ زرد

hamaün daspāmün ráştá por-e pāmün xār-e zard

biow barémeş biow barémeş tā konārā mümazád

معنی: بیا او را تا درختان کنار مومه زد /mümazád/ (امامزاده محمد بن زید در نزدیکی گتوند) ببریم در حالی که دست و پاهایمان همه حنا بسته و خارهای زرد صحرایی هم به پروپاچه ما چسبیده باشد.


حُوشومَه رشو کنم، اُتاقُمَه، کنم فَرش مِهمونی گِرفتُمَه سمووَر زنم تَش

méhmün-é geroftoma samowvara zanom taş

ḥowşom-a raşow konom otāqom-a konom farş

معنی: حیاط خانه را آب پاشی کنم و فرشی در اتاقم بیاندازم. سماور را هم آتش کنم که مهمان دارم.


مارِ دوما، مارِ دوما، دَسِت نَبینه بَلا جومَه دومانَه تو دُختی زَندیش دُکمه ی طِلا
jüm-é dümā-na to doxti zāndieş dokm-é telā

mār-e dümā mār-e dümā dast nabina balā

معنی: دستت بلا نبیند ای مادر داماد که پیراهن داماد را با دکمه طلایی دوختی.


پُلَ بندی پُل بندی، پِیِ مَفتیلا طِلا هَر کُجا دووما گُذَردَه، مُشَلا نُومِ خُدا
hár kojā dümā gozárda moşalā nüm-e xodā

powla bándé powla bándé pé-ye máftilā telā

معنی: پل را با مفتولهای طلایی آذین ببندید. از هر جا که داماد بگذرد ماشاء الله بگویید.


ای کنار که مین حوشه ثمرش مرواریه مو بگردم دور دوما همه جا دیاریه

i konār ke mén-e ḥowş-a samareş morvowria

mo begárdom dowr-e dümā háma jā diowria

معنی: ثمر این درخت کنار داخل حیاط خانه مثل مروارید است. دور داماد بگردم که از همه جای مجلس پیداست.

ابیات الحاقی

این ابیات با توجه به واژگان جدیدتر و لحن طنزآمیز گویا بعدها به ترانه اصلی اضافه شده اند تا ترانه بیشتر مناسب حال مراسم عروسی باشند:

بیُو بَرِیمِش بیُو بَرِیمِش تا نَکَنده چارِشَه جورابِ ساقَه بُلَندِی عَوَضِه دُلاقِشَه

biow barémeş biow barémeş tā nakanda çāreş-a

jurāb-e sāqa bolánd-é avaz-e dollāqesh-a

معنی: بیا تا چادرش را از سرش نکنده ببریمش (منظور آوردن عروس در شب عروسی است) چون به جای دلاق (شلوار)، جوراب ساقه بلند به پا دارد.


ار خدا نصرت دهه عروسه آروم حوشم ورقه طلا گرم بر سر سمب کوشم

ár xodā nosrat dahá árüs-a ārom ḥowşom

varaq-é telā gerom bár sar-e somb-e kowşom

معنی: اگر خدا توفیق دهد و عروسم را به خانه بیاورم، پاشنه کفشم را طلا می گیرم!


هر چِی دارم سِى تو دارم، دِگه نَمبَرم گُمون هَمنه خَرج تو کردم سَر قباله ی حَمُوم

hār çé dārom si to dārom dega námbárom gomün

hama-na xárj-e to kowrdom sar-e qábāl-é ḥamüm

معنی: هر چیزی که دارم مال توست هیچ تردیدی ندارم چرا که دیگر همه اموالم را بابت مخارج حمام عروسی خرج کردم (در واقع دیگر چیزی ندارم!).



دو بِرار دارُم خودُم دو یخدون مکنزی سَرِشونَه وَر دارُم، پوشُم حریر فِرَنگی

do berār dārom xodom do yaxdün-e makánzi

sáreşün-a várdārom puşom ḥarir farāngi

معنی: دو تا برادر دارم که مثل یخدان مکنزی سرد و بی رمق هستند. سرشان را بر میدارم و حریر فرنگی می پوشم. (منظور این است که تهدید را به فرصت تبدیل می کنم!)


ازشون جومه داهام مارومه خلعتونه بوومه روضی کنم عروسه آره خونه

azeşün jüm-é dāhām mārom-a xāl'atüna

buwam-a rowzi kona árus-a ārom xüna

معنی: از آنها (لباس های داخل یخدون) پیراهنی به عنوان خلعتونه به مادرم بدهم تا پدرم را راضی کند عروس را به خانه بیاریم.