قواعد فونتیک دزفول ویکی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دزفول ویکی
خط ۲: خط ۲:


==مصوت ها==
==مصوت ها==
* او بلند متمابل به واو که با '''/ow/''' نمایش داده می شود: مانند [[قول]] (عمیق)، [[مور(نماز)|مور]] (مُهر).
* او بلند متمابل به واو که با '''/ow/''' نمایش داده می شود: مانند [[قول]] (عمیق) qowl، [[مور(نماز)|مور]] (مُهر) mowr.
* او کشیده که با '''/u/''' نمایش داده می شود: مانند [[سور]] (شور) ، [[مور(حشره)|مور]] (مورچه).
* او کشیده که با '''/u/''' نمایش داده می شود: مانند [[سور]] (شور)sur ، [[مور(حشره)|مور]] (مورچه) mur.
* او خیلی کشیده که با '''/:u/''' نمایش داده می شود: مانند [[قوم]] (خویشاوند) ، [[پوم]] (نوعی پرنده).
* او خیلی کشیده که با '''/:u/''' نمایش داده می شود: مانند [[قوم]] (خویشاوند) qu:m ، [[پوم]] (نوعی پرنده) pu:m.
* او کوتاه که با '''/o/''' نمایش داده می شود: مانند [[سُک]] (قلاب ماهی).
* او کوتاه که با '''/o/''' نمایش داده می شود: مانند [[سُک]] (قلاب ماهی) sok.
* ـِ بلند متمایل به ی که با '''/é/''' نمایش داده می شود: مانند [[سیل]] (نگاه)، نشینِی (امر نشستن).
* ـِ بلند متمایل به ی که با '''/é/''' نمایش داده می شود: مانند [[سیل]] (نگاه) sél، نشینِی (امر نشستن) neşiné.
* ـِ کوتاه که با '''/e/''' نمایش داده می شود: مانند [[تنگ]] (پر)، [[قنج]](نیش حشره).
* ـِ کوتاه که با '''/e/''' نمایش داده می شود: مانند [[تنگ]] (پر) teng، [[قنج]](نیش حشره) qenj.
* ا بلند که با '''/aa/''' نمایش داده می شود: مانند [[قاد]] (کفل)، [[تال]] (ورودی کت).
* ا بلند که با '''/aa/''' نمایش داده می شود: مانند [[قاد]] (کفل) qaad ، [[تال]] (ورودی کت) taal .


==صامت ها==
==صامت ها==
حروف بدون صدا در دزفولی از فارسی متداول و معیار بیشترند چرا که حروفی مانند ح و عین و غین به وضوح دارای تلفظی غلیظ و مشابه عربی هستند. بر خلاف فارسی تشدید در میان لغات دزفولی به کرات مشاهده می شود.
حروف بدون صدا در دزفولی از فارسی متداول و معیار بیشترند چرا که حروفی مانند ح و عین و غین به وضوح دارای تلفظی غلیظ و مشابه عربی هستند. بر خلاف فارسی تشدید در میان لغات دزفولی به کرات مشاهده می شود.

نسخهٔ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۳

ابندا باید گفت تلفظ در گویش دزفولی یکسان نیست و ممکن است در میان مردم یک منطقه با مناطق دیگر اندکی متفاوت باشد. از سوی دیگر بسیاری از مصوت ها در گویش های متداول فارسی وجو ندارد. برای ثبت و یکسان سازی تلفظ ها می توان لغاتی را به عنوان شاهد هر مصوت در نظر گرفت.

مصوت ها

  • او بلند متمابل به واو که با /ow/ نمایش داده می شود: مانند قول (عمیق) qowl، مور (مُهر) mowr.
  • او کشیده که با /u/ نمایش داده می شود: مانند سور (شور)sur ، مور (مورچه) mur.
  • او خیلی کشیده که با /:u/ نمایش داده می شود: مانند قوم (خویشاوند) qu:m ، پوم (نوعی پرنده) pu:m.
  • او کوتاه که با /o/ نمایش داده می شود: مانند سُک (قلاب ماهی) sok.
  • ـِ بلند متمایل به ی که با /é/ نمایش داده می شود: مانند سیل (نگاه) sél، نشینِی (امر نشستن) neşiné.
  • ـِ کوتاه که با /e/ نمایش داده می شود: مانند تنگ (پر) teng، قنج(نیش حشره) qenj.
  • ا بلند که با /aa/ نمایش داده می شود: مانند قاد (کفل) qaad ، تال (ورودی کت) taal .

صامت ها

حروف بدون صدا در دزفولی از فارسی متداول و معیار بیشترند چرا که حروفی مانند ح و عین و غین به وضوح دارای تلفظی غلیظ و مشابه عربی هستند. بر خلاف فارسی تشدید در میان لغات دزفولی به کرات مشاهده می شود.