دینیدن

دینیدن واژه ای است (dinidan) مصدری به معنای ریختن چیزی روی آتش به منظور دود کردن. ==

شکل دستوری

‎

صرف دزفولی
بن واژه			خوردن
بن ماضی			خورد
بن مضارع			خور
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
ماضی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	خوردُم	خوردی	خورد	خوردِیم	خوردِی	خوردِن
	استمراری	بِـخوردُم	بِـخوردی	بِـخورد	بِـخوردِیم	بِـخوردِی	بِـخوردِن
	نقلی	خوردُمَه	خوردیَه	خوردَس/خوردَه	خوردِیمَه	خوردِیَه	خوردِنَه
	بعید	خوردَه‌بیدُم	خوردَه‌بیدی	خوردَه‌بید	خوردَه‌بیدِیم	خوردَه‌بیدِی	خوردَه‌بیدِن
	التزامی (کاش/تردید)	خورده‌بُووُم	خورده‌بویی	خورده‌بووَه	خورده‌بووِیم	خورده‌بووِی	خورده‌بووِن
	التزامی نوع دیگر (کاش/باید)	خوردُمِه	خوردیِه	خوردِه	خوردِیمِه	خوردِیِه	خوردِنِه
	مستمر	داشتُم بخوردُم	دوشتی بخوردی	داشت بخورد	داشتِیم بخوردِیم	داشتِی بخوردِی	داشتِن بخوردِن
مضارع		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
	ساده	خورُم	خوری	خورَه	خورِیم	خورِی	خورِن
	اخباری	بخورُم	بخوری	بخورَه	بخورِیم	بخورِی	بخورِن
	مستمر	دارم بخورُم	دوری بخوری	دارَه بخورَه	دارِیم بخورِیم	دارِی بخورِی	دارِن بخورِن
	التزامی	خورُم	خوری	خورَه	خورِیم	خورِی	خورِن
دعایی		من (مُ)	تو (تُ)	او/آن (او/اُوان)	ما (اُمون)	شما (شُمون)	آنها/ایشان (اوشون)
		خورایام	خورویی	خورا	خورائیم	خورایِه	خوران
دستوری		-	تو (تُ)	-		شما (شُمون)	-
	امر		خور / خوراد			خورِی
	نهی		مَخور / مَخوراد			مَخورِی